Annem Neden Beni Anlamıyor?

Psikolog, Çocuk Aile İlişki Danışmanı

Zümra Öz

02 Şubat 2025

Annem Neden Beni Anlamıyor?

Herkesin hayatında en az bir kez düşündüğü bir soru var: "Annem neden beni anlamıyor?" Sanki farklı dünyaların insanlarıymışız gibi… O benim hissettiklerimi görmüyor, ben de onun söylediklerini tam olarak anlayamıyorum. Peki, bu gerçekten bir uçurum mu, yoksa bir köprü kurmak mümkün mü?

Farklı Zamanların Çocukları

Biz, bugünün dünyasında büyüyen insanlarız. Annemiz ise bambaşka bir çağın insanı. Onun çocukluğunda internet yoktu, sosyal medya yoktu, hatta belki telefon bile yoktu. Onun "normal" bildiği şeylerle bizim "normal" bildiklerimiz aynı olmayabilir. O yüzden biz bir şeyler anlatırken annemiz için bazı şeyler fazla yeni, fazla hızlı veya fazla anlaşılmaz olabilir.

Sevgi Ama Farklı Dil

Aslında anlamamasının sebebi, sevgisiz olması değil. Aksine, annemiz bizi en çok seven kişi olabilir. Ama sevginin dili zamanla değişebilir. O, sevgisini "Ben senin iyiliğini istiyorum" diyerek gösteriyor olabilir. Biz ise "Özgürlüğümü kabul et, beni olduğum gibi sev" diyoruz. O bizim zarar görmemizden korkarken, biz kendi seçimlerimizi yapmayı öğrenmek istiyoruz.

Neden Sürekli Tartışıyoruz?

Bazen öyle anlar olur ki, konuşmak yerine sessizlik daha iyi gelir. Çünkü ne söylesek yanlış anlaşılıyoruz gibi hissederiz. Belki de problem, annemizin bizi dinlememesi değil; bizim onun bizi dinlemesini beklerken onu dinlemememizdir. Annemiz kendi doğrularıyla, kendi gördüğü dünyayla konuşuyor. Onun geçmişini anlamaya çalışırsak, belki o da bizim geleceğimizi daha iyi anlayabilir.

Ne Yapmalıyız?

• Onunla konuşurken daha fazla örnek vererek anlatabiliriz. ("Bu şey benim için önemli çünkü…")
• Anlamadığını düşündüğümüzde öfkelenmek yerine, ona nasıl hissettiğimizi anlatabiliriz.
• Bizi sevdiğini ve korumak istediğini kabul ederek onun gözünden de bakabiliriz.
• Küçük adımlarla birbirimizi anlamaya çalışabiliriz.

Bazen annemiz bizi anlamayabilir. Ama belki de mesele, tamamen anlaşılmak değil, birbirimizi olduğumuz gibi kabul etmekten geçiyordur. Anlaşılmak güzeldir, ama sevilmek her şeyden önemli değil mi?